อีปิค โฆษณา
บาทหลวง Yorick ยังคงสัมผัสได้ถึงเสียงกระซิบจากลมหายใจที่หยุดนิ่งของนางอันเป็นที่รักผ่านต้นคอ เขาไม่อาจลืมคราบเลือดบนผ้าคลุมหน้าของเธอได้ เช่นเดียวกับกระสุนนัดนั้นที่พรากเธอไปจากเขา ที่ยังคงดังกึกก้องไปทั่วโบสถ์ แต่การหนีไปที่ดินแดนตะวันตกอันร้อนระอุนั้นมิอาจช่วยให้หลีกหนีจากวิญญาณของเธอได้ เขาจึงแบกโลงศพของเธอและเดินโซเซต่อไป โดยมีไออุ่นจากปืนลูกโม่นั่นที่ยังคงเริงระบำอยู่ในฝันร้ายของเขา