Διαφήμιση

«Μπορεί το γέρικο μυαλό μου να εξαπατήθηκε από την οργή της καταιγίδας. Αλλά, την ώρα που βουλιάζαμε, είδα φευγαλέα μια έκταση γεμάτη φώτα κάτω από τα κύματα, χίλια ζοφερά αλαβάστρινα μάτια. Ήταν σκοτεινά πράγματα που έσκιζαν τις σάρκες του πληρώματός μας σαν να μην υπήρχε τίποτα άλλο για αυτά, πέρα από την πείνα τους.»